Εκδηλώσεις

Η Ελληνική προσχολική εκπαίδευση

Η πρωτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα είναι υποχρεωτική και απαρτίζεται από το νηπιαγωγείο, που συνιστά την προσχολική εκπαίδευση, και το δημοτικό σχολείο, που καλύπτει τον πρώτο κύκλο της γενικής εκπαίδευσης. Η λέξη νηπιαγωγείο σημαίνει κυριολεκτικά τον εκπαιδευτικό θεσμό όπου παρέχεται αγωγή στα νήπια. Θεωρητικά στη νηπιακή ηλικία υπάγονται παιδιά ηλικίας 4 έως 6 ετών. Ο λόγος ύπαρξης του νηπιαγωγείου συνδέεται άμεσα με τις κοινωνικές, τις συναισθηματικές και τις πρακτικές ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών τους και έχει ως αποστολή του να παρέχει ένα περιβάλλον στο οποίο τα νήπια θα αρχίσουν να ανεξαρτητοποιούνται από την καθημερινή και ενδεχομένως αποκλειστική επίβλεψη των γονέων τους, μαθαίνοντας να αλληλεπιδρούν με τους συνομήλικους τους.

Στο πλαίσιο αυτό κρίνεται απαραίτητη η ισότιμη ενσωμάτωση της προσχολικής αγωγής στον ενιαίο σχεδιασμό της εκπαίδευσης, δεδομένου ότι η προσχολική αγωγή αποτελεί παγκοσμίως αναγνωρισμένο θεσμό και αναπόσπαστο στοιχείο του εκπαιδευτικού συστήματος κάθε προηγμένης κοινωνίας. Η φοίτηση στο νηπιαγωγείο διαρκεί δυο χρόνια, από την ηλικία των τεσσάρων μέχρι των έξι ετών, και αποτελεί στάδιο προετοιμασίας που συμβάλλει στην ένταξη των παιδιών στο δημοτικό σχολείο. Σήμερα με το νόμο 3518/2006 η προσχολική εκπαίδευση έγινε υποχρεωτική για όλα τα Ελληνόπουλα ηλικίας 5-6 ετών.

Το ελληνικό νηπιαγωγείο εμφανίζεται ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα. Σε όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του το ελληνικό νηπιαγωγείο παρακολούθησε από κοντά όλα τα σύγχρονα παιδαγωγικά ρεύματα και μπορούμε να ποΰμε ότι ακολουθεί την πορεία των ανεπτυγμένων χωρών σε θέματα αναλυτικών προγραμμάτων και μεθοδολογίας μάθησης. Σήμερα σκοπός του νηπιαγωγείου, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, είναι να βοηθήσει τα παιδιά να αναπτυχθούν σωματικά, συναισθηματικά, νοητικά και κοινωνικά μέσα στο πλαίσιο των ευρύτερων στόχων της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Το νηπιαγωγείο, ως φορέας κοινωνικοποίησης του παιδιού (μετά την οικογένεια), θα πρέπει να εξασφαλίζει όλες τις προϋποθέσεις ώστε τα παιδιά να αναπτύσσονται και να κοινωνικοποιούνται ομαλά και ολόπλευρα (ΔΕΠΠΣ, 2002).

Σε επίπεδο σχολικών χώρων υπάρχουν ακόμα αρκετά προβλήματα, τα οποία με τον καιρό επιλύονται, χωρίς όμως να έχουμε φτάσει ακόμα στο επιθυμητό επίπεδο. Όσον αφορά το διδακτικό προσωπικό, θα πρέπει να τονίσουμε ότι οι νηπιαγωγοί στην Ελλάδα σε πολΰ μεγάλο ποσοστό (περίπου 90%) διαθέτουν κατάρτιση πανεπιστημιακού επιπέδου, γεγονός που δεν συμβαίνει σε αρκετές από τις ιδιαίτερα ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης. Αυτό αποτελεί μια εγγύηση για τους γονείς ότι ο/η νηπιαγωγός τις περισσότερες φορές είναι σε θέση να εντοπίσει προβλήματα που αφορούν τα παιδιά και σε συνεργασία μαζί τους να τα αντιμετωπίσουν.

Στη συνέχεια αναφέρονται οι θετικές επιπτώσεις της λειτουργίας του ελληνικού νηπιαγωγείου σύμφωνα με τις ισχύουσες προδιαγραφές λειτουργίας του:

? Ενοποιεί τη νέα μάθηση με τις παλαιότερες εμπειρίες των παιδιών με τη βοήθεια των σχεδίων εργασίας (projects) και την αλληλεπίδραση νηπίων διαφορετικής ηλικίας (προ νήπια και νήπια), χωρίς να βιάζονται και να αγχώνονται ο εκπαιδευτικός και τα παιδιά.

? Βοηθά τα παιδιά να συμμετέχουν σε πρωτότυπες δραστηριότητες και αλληλεπιδράσεις με αντικείμενα, άλλα παιδιά και ενήλικους.

? Δίνει έμφαση στην ανάπτυξη των γλωσσικών και των επικοινωνιακών δεξιοτήτων των παιδιών.

? Προσφέρει την απαραίτητη ισορροπία μεταξύ ατομικών και ομαδικών δραστηριοτήτων σε ολιγομελείς και σε πολυμελείς ομάδες.

? Συνεργάζεται με τους γονείς, ώστε να εξασφαλίζεται η ισορροπημένη ανάπτυξη των παιδιών με τους κατάλληλους τρόπους στο νηπιαγωγείο και στο σπίτι.

? Αναπτύσσει τις κοινωνικές δεξιότητες των παιδιών.

? Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να εκτιμούν συνεχώς την πρόοδο των παιδιών, να παρεμβαίνουν και να ενημερώνουν και να συνεργάζονται με τους γονείς.

• < Prev